“Er staan allemaal woorden bij die tulpen”, fluistert de jongen. Met zijn hoofd vlak boven de loden tulpen leest hij alles hardop voor. Wat hij precies leest, weet hij niet, maar hij wil die woorden wel allemaal gezien hebben.
Hij is een van de leerlingen van groep 5 van de Prinsenakker. Die is vanmiddag op bezoek in villa Erica in Bennekom bij De Lente, expositie door Juul Kortekaas. Het is een van de vele klassen die langs komen om te kijken én bezig te zijn met kunst.
De Kijkdoos bereidt de kunstles voor
Vrijwilligers van Culturele Vereniging de Kijkdoos hebben de les voorbereid. Ze dagen de kinderen uit met vragen als ‘Als alle mensen bloemen zouden zijn, welke bloem willen jullie dan zijn?’
Ook vertellen ze over het materiaal dat de kunstenaar gebruikt heeft. ‘Die tulpen zijn gemaakt van lood. Dat is een materiaal dat je niet zo vaak tegenkomt. Waar zie je dat nog wel?”
‘Ik wil een tulp zijn’
De meesten willen een tulp zijn. Dat is ook niet zo gek, want in de zaal zijn volop tulpen te zien. Op de schilderijen en als kunstvoorwerp. Maar er zijn ook andere antwoorden. De een wil een klaproos zijn. “Want dat is mijn lievelingsbloem.” Een ander wil een blauwe roos zijn en weer een ander een blauwe hortensia.
De vraag over lood is een moeilijke vraag. Nee, het heeft niets met een potlood te maken, zoals een van de leerlingen denkt. En inderdaad, lood wordt gebruikt om vishengels te verstevigen, weet een van de leerlingen. Maar dat was niet waar de juf van De Kijkdoos op doelt. Dan vertelt ze dat lood bij daken wordt gebruikt. Zo leren de kinderen ongemerkt bij.
Leren kijken
Zo leren de kinderen ongemerkt bij, maar vooral leren ze kijken en nadenken over kunst. Ze zien allemaal dat een van de schilderijen op z’n kop hangt. En ook komen ze even vertellen dat een loden tulp is omgevallen. Alleen: dat heeft de kunstenaar met opzet gedaan. Een beetje baldadigheid van Juul Kortekaas, omdat ze het anders net wat te eenvormig vond worden.
